Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką:
49,99 zł
Jeżeli produkt jest sprzedawany krócej niż 30 dni, wyświetlana jest najniższa cena od momentu, kiedy produkt pojawił się w sprzedaży.
Opinie o produkcie (1)
Michał
2 maja 2022
W GÓRSKIEJ WIOSCE
O trzecim tomie „Świateł północy” nie da się powiedzieć nic nowego. Wszystko, co odnosiło się do poprzednich dwóch albumów z serii, odnosi się też do tego. Komu zatem spodobała się ta prosta, lekka, ale całkiem przyjemna rozrywka, graficznie wyglądająca jak kopia filmu „Mój brat niedźwiedź”, będzie zadowolony z ciągu dalszego. A kto nie dał się jej porwać, porwać się nie da również i teraz.
Sonja kontynuuje swoją przygodę. Tym razem los prowadzi ją do górskiej wioski, gdzie czekają bardzo przyjaźni, ciepli ludzie. Ale miejsce to skrywa też swoje mroczne tajemnice…
Lubię tę historię, lubię ją na poziomie fabularnym, niemniej patrząc na jej szatę graficzną zawsze miałem, mam nadal i zawsze mieć będę uzasadnione wątpliwości. Bo niestety, ale wiele postaci, a już niedźwiedzie w szczególności, wyglądają jak żywcem wyjęte z filmu „Mój brat niedźwiedź”. Ale żeby tylko. Tu wiele bohaterów to nic innego, jak designowe kopie bohaterów disnejowskich hitów, od „Krainy lodu” zaczynając, na „Zaplątanych” kończąc. Nie mam nic przeciw inspirowaniu się czyjąś twórczością, jednak takie dosłowne przerysowywanie czyichś prac do mnie nie trafia. I jedynie niezłym wykonaniem i przyjemnym klimatem / nastrojem, seria ta broni się na polu graficznym.
A fabularnie? „Światła północy” to lekka, prosta i typowa dla swojego gatunku seria. Treść jest klasyczna, dziecięcy bohater trafia do niezwykłego świata zaludnionego dziwnymi stworzeniami i przeżywa kolejne przygody. Wszystko to w magicznej otoczce i całkiem klimatycznej scenerii. Konwencji nie łamie, ale dobrze się w nią wpasowuje i zapewnia przyjemną rozrywkę szczególnie dla tych, ceniących takie klimaty.
Wszystko to, oczywiście, skierowane jest przede wszystkim do dzieci, szczególnie tych, które nie są może tak obeznane z tymi elementami, albo po prostu nie zwracają tak dużej uwagi na fakt, że to wszystko już było. A może po prostu lubią takie historie – i grafiki – które już dobrze znają i polubili wcześniej. Wtedy na pewno bawić się będą dobrze.
Pliki cookies i pokrewne im technologie umożliwiają poprawne działanie strony i pomagają nam dostosować ofertę do Twoich potrzeb. Możesz zaakceptować wykorzystanie przez nas wszystkich tych plików i przejść do sklepu lub dostosować użycie plików do swoich preferencji, wybierając opcję "Dostosuj zgody".
W tym miejscu możesz określić swoje preferencje w zakresie wykorzystywania przez nas plików cookies.
Te pliki są niezbędne do działania naszej strony internetowej, dlatego też nie możesz ich wyłączyć.
Te pliki umożliwiają Ci korzystanie z pozostałych funkcji strony internetowej (innych niż niezbędne do jej działania). Ich włączenie da Ci dostęp do pełnej funkcjonalności strony.
Te pliki pozwalają nam na dokonanie analiz dotyczących naszego sklepu internetowego, co może przyczynić się do jego lepszego funkcjonowania i dostosowania do potrzeb Użytkowników.
Te pliki wykorzystywane są przez dostawcę oprogramowania, w ramach którego działa nasz sklep. Nie są one łączone z innymi danymi wprowadzanymi przez Ciebie w sklepie. Celem zbierania tych plików jest dokonywanie analiz, które przyczynią się do rozwoju oprogramowania. Więcej na ten temat przeczytasz w Polityce plików cookies Home.
Dzięki tym plikom możemy prowadzić działania marketingowe.
Michał
W GÓRSKIEJ WIOSCE O trzecim tomie „Świateł północy” nie da się powiedzieć nic nowego. Wszystko, co odnosiło się do poprzednich dwóch albumów z serii, odnosi się też do tego. Komu zatem spodobała się ta prosta, lekka, ale całkiem przyjemna rozrywka, graficznie wyglądająca jak kopia filmu „Mój brat niedźwiedź”, będzie zadowolony z ciągu dalszego. A kto nie dał się jej porwać, porwać się nie da również i teraz. Sonja kontynuuje swoją przygodę. Tym razem los prowadzi ją do górskiej wioski, gdzie czekają bardzo przyjaźni, ciepli ludzie. Ale miejsce to skrywa też swoje mroczne tajemnice… Lubię tę historię, lubię ją na poziomie fabularnym, niemniej patrząc na jej szatę graficzną zawsze miałem, mam nadal i zawsze mieć będę uzasadnione wątpliwości. Bo niestety, ale wiele postaci, a już niedźwiedzie w szczególności, wyglądają jak żywcem wyjęte z filmu „Mój brat niedźwiedź”. Ale żeby tylko. Tu wiele bohaterów to nic innego, jak designowe kopie bohaterów disnejowskich hitów, od „Krainy lodu” zaczynając, na „Zaplątanych” kończąc. Nie mam nic przeciw inspirowaniu się czyjąś twórczością, jednak takie dosłowne przerysowywanie czyichś prac do mnie nie trafia. I jedynie niezłym wykonaniem i przyjemnym klimatem / nastrojem, seria ta broni się na polu graficznym. A fabularnie? „Światła północy” to lekka, prosta i typowa dla swojego gatunku seria. Treść jest klasyczna, dziecięcy bohater trafia do niezwykłego świata zaludnionego dziwnymi stworzeniami i przeżywa kolejne przygody. Wszystko to w magicznej otoczce i całkiem klimatycznej scenerii. Konwencji nie łamie, ale dobrze się w nią wpasowuje i zapewnia przyjemną rozrywkę szczególnie dla tych, ceniących takie klimaty. Wszystko to, oczywiście, skierowane jest przede wszystkim do dzieci, szczególnie tych, które nie są może tak obeznane z tymi elementami, albo po prostu nie zwracają tak dużej uwagi na fakt, że to wszystko już było. A może po prostu lubią takie historie – i grafiki – które już dobrze znają i polubili wcześniej. Wtedy na pewno bawić się będą dobrze.